Column Petra van der Heijden – Niet meer leiden en lijden

Sinds een tijdje begeleid ik een jonge man. Hij is letterlijk uitgeput; er spelen ernstige vermoeidheidsklachten, hij herstelt niet meer na een goede nachtrust en heeft geen puf om dingen te ondernemen. Werk lukt ook niet meer, waarna hij door zijn werkgever is aangemeld bij ons.

Al bij de intake valt op dat hij zich erg laat leiden door zijn gedachten. Hij wil bij elk onderwerp en elke situatie het “waarom” en de aanleiding onderzoeken. Wanneer er dan meerdere dingen spelen in je leven, kun je je voorstellen dat dit nogal wat denkkracht en opslagcapaciteit van je brein vraagt.

Ondertussen was hij daardoor compleet afgedreven of afgeleid van zijn gevoel en durfde hij daar niet meer bij stil te staan. Door alles alsmaar te willen verklaren, drukte hij dat juist steeds weg. Dat hielp een tijdje, totdat de klachten kwamen. Klachten als het slechtere slapen, korter lontje en een verslechterde concentratie. Spanningsklachten dus.

Vanzelfsprekend had hij hier al het een en ander over uitgezocht, rationeel als hij is. Ademhalingsoefeningen, yoga en een aantal zelfhulpboeken hielpen van korte duur.

Niet meer lijden

Terwijl we dit bespraken, brachten we samen in kaart op welke manier hij wel bij zijn gevoel kon komen en hoe hij hiermee om zou kunnen gaan; hij wilde graag een duurzame oplossing zoeken en minder in discussie gaan met zijn gedachten. We kwamen vooral tot de conclusie dat hij zich letterlijk niet meer zo wilde laten lijden door zijn hoofd. Een manier om hier naar te kijken, is om dit lijden als een onderdeel van het brein te zien, het verstand of een soort gedachtenfabriek. Door dit zo te benoemen en er zelfs een naam aan te geven, komt er wat meer afstand en dus lucht en keuzevrijheid. Hij vond het maar een gek idee.  

De strandbal

De metafoor van de strandbal kwam ook ter tafel. We bespraken dat hij alles met gevoel als het ware in een strandbal blaast en deze onder water blijft duwen. Maar, omdat er steeds meer dingen gebeuren in je leven waar gevoel bij komt kijken, wordt deze én groter én kost het steeds meer moeite om met de weerstand die die bal geeft, om te kunnen gaan. Daarnaast heb je dan weinig energie en aandacht meer voor de dingen die je wél wat opleveren. ‘Wat als hij de bal eens liet drijven?’ zo stelde ik voor. En dan op momenten er eens naartoe zwemt, gedoseerd en op zijn tijd? Om het nog scherper te maken en te voelen, stelde ik hem voor om echt een bal onder water te gaan duwen. Hij vond dit werkelijk een gekke suggestie. ‘We moeten toch práten over mijn gevoel? Dat is toch waar jij voor bent? Dit werkt vast niet’, waren zijn reacties.

We spraken af dat hij het toch zou doen, de beide opties.

“Het heeft dus wel effect”, zei hij de keer daarna. “Sterker nog, ik heb de bal een naam gegeven en neem hem wel eens mee naar afspraken, het geeft mij het gevoel van opluchting en ik ben blij dat ik leer dat gevoel niet eng is”.

De PSION aanpak

PSION werkt niet volgens protocollen, maar kiest een aanpak die bij de persoon past. Dit kan ervoor zorgen dat de oplossingen niet altijd in de standaard manier liggen, maar wel effectief en duurzaam zijn. Benieuwd naar deze werkwijze? Lees meer op onze website en neem contact met ons op voor een vrijblijvende offerte.