Als we om een hamster durven te vragen, kunnen we ook psychische klachten bespreekbaar maken

In de afgelopen periode is het veelvuldig in de media geweest; het psychisch verzuim kent een duidelijke toename. Mensen hebben last van de ingezette maatregelen zoals het thuiswerken in relatie tot privé, moeten bijschakelen in hun verwachtingen en (weer opnieuw) aanpassingen doen.

Dat psychisch verzuim een belangrijk thema is in de achter ons liggende periode en dat dit ook nog de komende tijd onder de aandacht zal blijven, zal geen nieuws zijn. Maar hoe maak je dit blijvend bespreekbaar?

Willen vertellen en willen horen

Het bespreken van psychische klachten blijft een lastig thema. Uit onderzoek is dan ook gebleken dat er onder medewerkers wel een grote bereidwilligheid bestaat om hun klachten bespreekbaar te maken, maar dit niet altijd doen omdat er een spanningsveld is in de relatie met de werkgever of leidinggevende. Het is niet gek dat we bij ons zelf zeggen ‘vandaag ga ik het vertellen want dit kan zo niet langer’, maar zodra de leidinggevende ’s ochtends vraagt hoe het gaat, zeggen we weer ‘ja, goed. Met jou ook?’ en kunnen we onszelf weer voor ons kop slaan.

Dit is niet heel vreemd. In het onderzoek geven managers ook aan dat, wanneer ze op voorhand zouden weten dat een (potentiële) medewerker psychische klachten heeft, dit invloed kan hebben op het aannemen en dus het afwijzen van een kandidaat. Ook blijkt 40% van de managers niet te weten wat te doen wanneer zij geconfronteerd worden met medewerkers en hun psychische klachten. Het ongemak, de onwetendheid en de terughoudendheid moeten verdwijnen. En dit geldt niet alleen als het gaan om psychische klachten, maar voor alle andere moeilijke gesprekken zoals de terugkeer na afwezigheid door bijvoorbeeld ziekte of verlies.

Hoe gaan we dat doen?

Dit willen we natuurlijk allemaal, maar dan moeten we er ook werk van maken. Anders verandert er niets. Voor een medewerker betekent de regie pakken. Denk hierbij aan het gevoel wanneer je iets heel spannends aan je ouders moest vragen (waarschijnlijk ging het over dat je een hamster wilde) en je al dagen zat te piekeren over wanneer je dit het beste kon vragen en hoe. Een hele goede stap, maar vervolgens moet je het natuurlijk wel doen. Dus zet die stap richting jouw leidinggevende en vertel het!

Sommige leidinggevenden herkennen die situatie misschien ook: u zag al dagen dat uw kind iets aan u wilde vragen en nu is het dan zo ver. ‘Ik zou graag een hamster willen’ klinkt het en daarbij wordt een lijstje met voordelen en verdeling van taken onder uw neus geschoven. Ga ook in gesprek met uw medewerker over hoe de klachten zijn ontstaan, vraag wat de medewerker voor zich ziet als passende oplossing en biedt hiervoor handvatten aan. Doe dit vanuit een goede verbinding, echt contact en gemeende interesse. En als we voor een goede aanpak gaan, hebben we straks allemaal een hamster in huis (en kunnen we openlijk en oordeelvrij over psychische klachten praten).

Ga het gesprek aan

Wilt u ondersteuning krijgen bij het aangaan van deze gesprekken met medewerkers of heeft u een medewerker die met psychische klachten kampt? Neem dan snel contact op met PSION. Wij bieden diverse trainingen en workshops aan voor leidinggevenden en ondersteuning voor medewerkers.